سطح مسابقات آسیایی و جهانی برایم مهم نبود
سامان سرابی: ورزشکاران
به موقعیت و قدرت نفوذ افراد
نگاه میکنند
نه به دانش مربیگری
سامان سرابی، قهرمان اسبق و خوش استیل پرورش اندام ایران و دبیر فعلی کمیته فنی فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام که دارای مدرک تحصیلی دکترای تربیت بدنی و علوم ورزشی نیز می باشد از جمله قهرمانانی است که نیازی به معرفی و یا تعریف ندارد زیرا کمتر ورزشکاری است که نام سامان سرابی را نشنیده باشد. در ادامه گفتگو با افتخارآفرینان پرورش اندام کشور به سراغ تنها پسر سهراب سرابی (پیشکسوت و یکی از اسطوره های پرورش اندام کشور) رفته ایم که در ادامه میخوانید:
• ورزشکار، مربی یا باشگاهدار؛ کدام را بیشتر دوست دارید؟
هر کدام که در این زمانه درآمد بیشتری داشته باشد را دوست دارم و برایم زیاد فرقی ندارد که ورزشکار، مربی یا باشگاهدار باشم.
• چرا کار مربیگری را به طور حرفه ای دنبال نمی کنید؟
حداقل 10 سال می باشد که مربیگری را به صورت جدی انجام می دهم و تیم باشگاه سهراب و سامان در این سالها همیشه به عناوین قهرمانی یا نایب قهرمانی شهرستان و استان خراسان رضوی دست یافته است، در ضمن تاکنون شاگردان زیادی را پرورش داده ام که همواره در سطح کشور جزو نفرات برتر بوده اند.
• از تفاوت دوران ورزشکاری و مربیگری برایمان بگوئید؟
برای من تفاوت زیادی نداشت زیرا در دوران ورزشکاری (قهرمانی) نیز مربیگری و برنامه نویسی را انجام می دادم و سعی می کردم همواره با علم روز آشنا باشم، زیرا بهتر می توانستم تجربیاتم را به شاگردان منتقل نمایم البته در حال حاضر زمان بیشتری را به مربیگری اختصاص می دهم.
• وقتی به کارنامه ورزشی شما نگاه می کنیم، هم مسابقه آسیایی دارید و هم جهانی، آیا برای هرکدام از آنها رژیم خاصی وجود دارد؟
بله، همانگونه است که شما می فرمائید. نحوه مسابقه و آماده سازی برای مسابقات کمی متفاوت تر شده ولی کلیات یکی می باشد، سطح مسابقات آسیایی و جهانی برایم مهم نبود زیرا سامان سرابی باید در بهترین وضعیت بدنی خود آماده می شد به همین دلیل همیشه نهایت تلاش خود را می کردم زیرا در زمان ما رقبایی در آسیا بودند که چندین عنوان جهانی در کارنامه داشتند و این مسئله باعث میشد که آسیایی یا جهانی بودن یک رقابت برایم فرق نداشته باشد.
• یک ورزشکار چه ویژگیهایی باید داشته باشد که او را برای شاگردی انتخاب کنید؟
این ویژگی ها برای هر مربی می تواند متفاوت باشد ولی اولویت اول بنده، استیل یا ژنتیک بدنی است، سپس صداقت و داشتن مرام انسانی برایم مهم است و اینکه با چه نیتی به من مراجعه نموده زیرا در این سالها ورزشکاران به موقعیت و قدرت نفوذ افراد نگاه می کنند نه به دانش مربیگری آنها و ظاهراً شما را به عنوان مربی انتخاب می کنند ولی در پشت پرده با مربی دیگر یا خودش کارهایش را انجام می دهد و وقتی به اهداف خود نرسد مربی اش را عوض می کند که ثابت کننده این موضوع، عکسهای مختلفی است که برخی از ورزشکاران هر روز با یک مربی جدید می گذارند و انگشت اشاره خود را به سمت آن مربی می گیرند؛ بعضاً دیده شده در یک هفته، 2 مربی عوض کرده اند.
• همه ما در جایگاهی که هستیم، دغدغه هایی داریم، این دغدغه ها می تواند ناشی از برنامه ها، ایده آل ها و آرزوهایی باشد که برای خود و آینده مان در نظر گرفته ایم، دغدغه های فکری شما چیست؟
سئوال شما با توجه به شرایط شغلی و خانوادگی می تواند پاسخهای گوناگونی داشته باشد، دغدغه ها با توجه به روند مدیریتی در ورزش تمامی ندارد، دستیابی به ایده آلها هم به دلیل اینکه روابط بر ضوابط بیشتر حاکم است کار سختی می باشد ولی نیم نگاهی به ایده آلهای سالم داریم.
• این روزها در شغل مربیگری، مربیان تازه کاری را می بینیم که شاید خیلی در کارشان موفق نیستند و می خواهند هر چه زودتر به نتیجه برسند و در این عرصه ستاره شوند. چه صحبتی با این مربیان دارید؟
به نظر بنده کار مربیگری یک نوع عشق به کار می باشد که تنها با رفتن کلاس و گرفتن مدارک مختلف، شما مربی نمی شوید بلکه در بدنسازی یک مربی حداقل باید خودش قهرمان باشد تا بتواند شرایط را بهتر درک نموده و به دیگران توصیه نماید نه اینکه شاگردان را به موش آزمایشگاهی خود تبدیل کرده و خودشان به دنبال افزایش دانش مربیگری بدنسازی باشند، چون در کلاسها به آن چیزی که در واقعیت بدنسازی وجود دارد نمی پردازند. واقعیت و حقیقت بدنسازی در جلو و پشت پرده متفاوت است.
• پرورش اندام چه تأثیری روی زندگی شخصی تان گذاشته است؟
زندگی شخصی من با پرورش اندام درهم آمیخته است مگر اینکه در آینده از این شغل و محیط خارج شوم.
• قطعاً خاطرات زیادی از دوران ورزشی و مربیگری با خود به همراه دارید، یکی از خاطراتی که خاص بودنش آن را در ذهنتان ماندگار کرده، برایمان تعریف کنید؟
یکی از بهترین خاطراتم مربوط به مسابقات آسیایی سال 2001 کره جنوبی می باشد، در آن رقابتها می خواستم با یک آهنگ ایرانی فیگور بگیرم و در زمان اجرای فیگور، سرپرست و حراست تیم هر چه فریاد زدند این کار را انجام نده توجهی نکرده و بهکار خودم ادامه دادم و در نهایت نیز قهرمان آسیا شدم.
• در حالیکه اکثر صاحب نظران معتقد بودند که سامان سرابی می توانست چندین سال دیگر به ورزش قهرمانی و کسب عناوین برون مرزی ادامه دهد، شما از دنیای قهرمانی کناره گیری کردید. علت اصلی خداحافظی شما چه بود؟
با تشکر از صاحب نظران عزیز که این لطف را داشته اند، باید بگویم خانواده سرابی و در رأس آن پدر عزیزم سهراب سرابی که زندگی خود را (از قهرمانی گرفته تا داوری، مربیگری و در نهایت جدایی این رشته از وزنه برداری) وقف این ورزش کرده است و من هم تأثیر گرفته از همین تربیت هستم، زمانیکه به علت مسائل بسیاری، پائول چوآ از فدراسیون IFBB اخراج شد آقای پورعلی فرد اصرار داشتند که در مسابقات WBPF شرکت کنند و فدراسیون IFBB را با 60 سال سابقه و قدمت غیرقانونی دانستند، من که در آن زمان در اردو بودم و از آمادگی 100درصد نیز برخوردار بودم این موضوع را گوشزد کردم که اعتبار و آینده پرورش اندام در این است که زیر نظر فدراسیون IFBB فعالیت نمائیم، در نهایت در اردوی بازبینی (آکادمی پرورش اندام) و در حضور ورزشکاران و کمیته فنی انصراف خود را برای شرکت در مسابقات فدراسیون WBPF داده و طی بیانیه ای رسمی (که در کلیه سایتها و جراید منعکس شد) به سازمان تربیت بدنی وقت اعلام نمودم که حاضر به شرکت در این مسابقات نمی باشم چون IFBB مرجع واقعی پرورش اندام جهان است (کلیه مستندات عرایض بنده در فدراسیون، سازمان وقت و جراید موجود می باشد) و منافع شخصی را در نظر نگرفتم ولی جالب اینجاست فدراسیون با همان مدیریتی که اعتقاد داشت IFBB بی اعتبار است و به دنبال WBPF رفت حالا با IFBB ادامه کار می دهد و فقط عمر و موقعیت برخی ورزشکاران از دست رفت ولی در عین حال خوشحالم که پیش بینی ام درست بود و کاری که کردم به ورزش پرورش اندام کمک کرد.
• از چه سالی به عنوان دبیر کمیته فنی فدراسیون منصوب شدید؟
از تاریخ 01/02/1392 تا کنون، البته در حدود 10 سال است که با کمیته آموزش به عنوان مدرس فدراسیون همکاری دارم.
• طی چند سال اخیر شاهد پیشرفت رشته فیزیک در کشور بوده ایم، به نظر شما علت اصلی این پیشرفت چیست؟
تبلیغات راحت و بیشتر برای این رشته.
• علاوه بر فعالیت انجمن ها و نمایندگان فدراسیونهای مختلف در ایران، انجمن بدنسازی فدراسیون کارگری به ریاست مسئول کمیته داوران فدراسیون نیز در کشور فعالیت دارد، به نظر شما اینگونه فعالیتهای موازی، عملکرد فدراسیون را تحت الشعاع قرار نخواهد داد؟
به نظر بنده اگر موازی نباشد بهتر است و به رقابت سالم تبدیل می شود و برای بهتر شدن، این نهادها باید خودشان به صورت مجزا در در تقویم ورزشی شان رشته های بدنسازی را بگنجانند و نه اینکه از تقویم مسابقات IFBB استفاده نمایند.
• وظایف اصلی کمیته فنی چیست و آیا جایگاه واقعی این کمیته در فدراسیون مشخص شده است؟
از توضیح پیرامون این موضوع کمی خسته شده ام چون چندین مرتبه در مصاحبه با جراید در این باره توضیح داده ام ولی به صورت خلاصه باید بگویم همانطور که از نام این کمیته مشخص است تمامی نکات فنی این ورزش به این کمیته مربوط می شود و یکی از این کارها انتخاب تیم ملی می باشد، در کل کمیته فنی ستون فقرات فدراسیون محسوب می شود ولی جایگاه واقعی این کمیته در فدراسیون کمرنگ می باشد.
• به اعتقاد برخی کارشناسان، سطح کیفی مسابقات فدراسیون جهانی IFBB طی چند سال اخیر افت کرده است، به نظر شما علت چیست؟
عدم مدیریت در سطح جهانی که نتوانست اعتبار مسابقات IFBB را به عنوان تنها مرجع واقعی این رشته به خوبی بشناساند و دیگر اینکه باید قبول کنیم اعتبار فدراسیونهای دیگر با تیمهای ایرانی شکل می گیرد که فدراسیون با درایت و هم اندیشی می تواند آنها را مدیریت نماید، اما نکته مهم این است که فدراسیون IFBB برای درآمدزایی بیشتر، تعداد مسابقات خود را در سال زیاد کرده و جالب تر اینجاست که عنوان بعضی از آن مسابقات (مسترالمپیای آماتوری و…) از عنوان جهانی بالاتر است.
• اوقات فراغت تان چگونه سپری می شود؟
زمانی برای اوقات فراغت ندارم.
• از تعداد باشگاههایتان بگوئید و اینکه آیا بازهم تعدادشان افزایش خواهد یافت؟
10 سال است که یک باشگاه با نام “سهراب و سامان” دارم که با توجه به شرایط اقتصادی کشور، حفظ همین یک باشگاه پیشرفت به حساب می آید، البته تعداد کسانیکه می خواستند از برند (نام باشگاه) استفاده کنند کم نبود ولی تاکنون با کسی به توافق نرسیده ایم.
• در پایان اگر صحبت خاصی دارید، بفرمائید؟
پرورش اندام از نظر قهرمانی پیشرفت خوبی داشته است اما از نظر فرهنگی و اخلاقی در هر دو بخش آقایان و بانوان باید بیشتر کار شود. در نهایت می خواهم این گفتگو را با جمله ای از پدر پرورش اندام ایران (سهراب سرابی) به پایان برسانم، ایشان می گویند: ما این ورزش را به سادگی بدست نیاوردیم تا به همین سادگی توسط افراد مختلف دست به دست گردد، خوشبختانه همه نوع افراد از جنس خودمان داریم